28.9.10

post no.15 - hit the road, stef

i wont come back no more, no more, no more, no more!
Το Σάββατο που μας έρχεται ξεκινάω τα ταξίδια του Κωστοπούλιβερ (να, αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του blog που έψαχνα κάπου στο 3ο post, αλλά φυσικά άμα όλοι οι αναγνώστες σου είναι αμόρφωτες, βλαχάρες, τελευταίες, γύφτισσες, γελοίες πού να σου τον προτείνουν). Αν με ρωτάτε (που δεν είναι και πολύ πιθανό μετά το λιβάνισμα που σας έριξα), δεν έχω ιδέα ακόμα πού στον πούτσο θα πάω, αλλά ελπίζω μέσα στις επόμενες μέρες να το αποφασίσω. Τουλάχιστον τα βασικά. Θα ξεκινήσω κατά το βραδάκι γιατί το πρωί θα κάνω κάτι που λέγαμε με το Στέλιο από παιδιά ότι θα το κάναμε. Φυσικά το μουνί της λάσπης θα έχει ξεχάσει ότι το λέγαμε, γι' αυτό θα τον γράψω στ' αρχίδια μου και θα πάω να το κάνω μόνος μου. (Μίλησε ο άνθρωπος με τη μνήμη ελέφαντα).

Λοιπόν, νομίζω ότι κάπου εδώ θα σταματήσω να γράφω post. Έφτασα τα 15. Καλά είναι. Οπότε πλέον μπορείτε να με βγάλετε από το homepage σας και να ξαναβάλετε το google. Σας το επιτρέπω. Έτσι βρε κουτά, επειδή σας συμπάθησα.

Έχουμε και λέμε: τόσο καιρό δε σας έχω γράψει για το ταξίδι μου στις φάλαινες, ούτε για την ελληνική βραδιά που κάναμε ούτε εγώ θυμάμαι πόσον καιρό πριν, και φυσικά ούτε για το περασμένο σαββατοκύριακο, το οποίο ήταν ένα όνειρο, ένα όνειρο σας λέω.

Από την αρχή λοιπόν. Θα μου πείτε ποια είναι η αρχή. Αν το πάρουμε χρονολογικά, η ελληνική βραδιά:

Δυόμισι ταψιά γεμιστά για 16-18 άτομα. Δε θυμάμαι πόσα ακριβώς, είπαμε, έχει περάσει και πόσος καιρός. Εστιάζοντας την προσοχή σας στο τρίτο ταψί, θα παρατηρήσετε κάτι γεμιστά λεμόνια. Ναι, τώρα ό,τι και να σας πω μαλακία θά 'ναι. Απλά περίσσεψε πολλή γέμιση, είχαμε στίψει και κάτι λεμόνια, δε θέλει και πολύ. Ο μαυρογιαλούρος (που εδώ είναι ξεκάθαρα ασπρογιαλούρος) χαίρεται γιατί σε λίγο θα φάει το μανάρι μου. Αλλά εντάξει, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, βοήθησε πολύ εκείνο το βράδυ. Σήκω-κάτσε, κάτσε-σήκω τον είχα. Ντομάτες γέμισε, μαϊντανούς έκοψε, λεμόνια έστιψε, τα πάντα. Μετά από κάποιο σημείο τον άφησα να πάει να δει τηλεόραση γιατί είχε το αγαπημένο του μίκι μάου.

 

 Δεν είχα ξανακάνει τηγανιά (τουλάχιστον, δε θυμάμαι να έχω ξανακάνει) και είχα τρελό άγχος για το αν θα μου πετύχει. Βέβαια, με ξέρετε, γενικά δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα (και δη για μαλακίες), αλλά να, αυτή τη φορά, μια αγωνία για το αν θα τους αρέσει την είχα. Ευτυχώς βγήκε μια κάβλα η τηγανιά, ούτε εγώ πίστευα στα αφτιά μου (άσχετο, αλλά δεν υπάρχει έκφραση "ούτε εγώ πίστευα στη γλώσσα μου"). one bad joke down, και συνεχίζουμε. Από τα 6 κιλά τηγανιά, αυτό πρόλαβα να απαθανατίσω:


 Στραγγιστό γιαούρτι ούτε για δείγμα φυσικά. Αυτά μόνο στην Ελλάδα, χώρα του φωτός και του τζατζικιού. Με το ζόρι κατάφερα να βρω γιαούρτι χωρίς γεύση φράουλα, μάνγκο, γκρέιπφρουτ και ό,τι άλλη μαλακία έχουν σκεφτεί να κάνουν. Οπότε μετά έπρεπε να το αφήσω να στραγγίξει σε πετσέτα. Εδώ βλέπετε τη στιγμή που ρίχνουμε τα υπολείμματα από το γιαούρτι στο μπωλ με το τζατζίκι. (bill, σιφ, νίκη, σας θυμίζει τίποτα η φωτογραφία;;; :ppp)

Επειδή τα δυόμισι ταψιά γεμιστά, τα 6 κιλά τηγανιά και τα κοντά 2 κιλά τζατζίκι δεν ήταν αρκετά, είπα να κάνω και μια χωριάτικη (χωρίς φέτα, γιατί πού να τη βρεις τη φέτα εδώ) η οποία τελικά μου βγήκε λίγο μεγάλη και βγήκαν δύο.



Και μια φωτογραφία δώρο. Εδώ το χαζό, για κάποιον ακατανόητο λόγο χορεύει μες στην κουζίνα την ώρα που μαγειρεύουμε.


 Η εκδρομή στις φάλαινες:

Λοιπόν, ο επεξεργαστής κειμένου του blogger μου έχει σπάσει τα αρχίδια. Γι' αυτό δε θα γράψω πολλά πολλά, θα σας ποστάρω μόνο μερικές φωτογραφίες να δείτε πώς ήταν γιατί η Φωφώ με έπρηξε ότι και καλά σας το υποσχέθηκα στο προηγούμενο post και τώρα πρέπει να κρατήσω την υπόσχεσή μου. just to be clear about this, δε θα εκφέρετε άποψη για το τι θα κάνω και το αν θα ποστάρω κάτι. Άμα γουστάρω θα ανεβάσω post. :p Κι άμα δε σας αρέσει, να φύγετε, να πάτε αλλού. :)) Ξεκινάμε:

Την πρώτη μέρα μας πήγαν εκδρομή σε κάτι εργοστάσια. Φυσικά εγώ η βλαχάρα από το Κιλελέρ δεν καταλάβαινα Χριστό τι γίνεται γύρω μου και τι μου λένε. Ας είναι καλά τα marlboro lights που μου κράτησαν συντροφιά.

Εδώ με τον εξοπλισμό ασφαλείας για να μπούμε στο εργοστάσιο. Κουκλάκι ζωγραφιστό. Ούτε το extreme makeover έτσι.

Τη δεύτερη μέρα πήγαμε στις φάλαινες. Ανεβήκαμε σε ένα καραβάκι και πήγαμε και τις ενοχλήσαμε από πολύ κοντά την ώρα που προσπαθούσαν να ζευγαρώσουν. Πολύ γλυκό εκ μέρους μας, αλλά τώρα που θα δείτε τη φωτογραφία παρακάτω και θα δείτε πόσο άσκημες είναι θα πείτε καλά κάναμε και δε τις αφήσαμε. :p Ο καιρός ήταν λίγο για τον πούτσο, σε κάποια φάση έβρεξε κιόλας, αλλά και γαμώ τις εμπειρίες. Η μαλακία ήταν ότι δε μας επιτέθηκε καμία να γελάσουμε λίγο. Να, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το ανέβαζα αμέσως στο blog. Anywayz.



Κοπελιά, και μια απολέπιση πού και πού δεν κάνει κακό.



the yummiest paella ever!! i could feed only on that for the rest of my life!

Η τελευταία φωτό είναι λίγο άκυρη με τις φάλαινες, αλλά είναι το δείπνο το σαββάτου, το οποίο ήταν μια κάβλα και δεν μπορούσα να μην το μοιραστώ μαζί σας.

Αυτά! Έχω ένα κάρο φωτογραφίες ακόμα, αλλά αυτές από κοντά! Νομίζω ότι ξεχνάω κάτι αλλά δεν είμαι σίγουρος. Αααα, ναι! Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Πήγαμε σε ένα (ο θεός να το κάνει) τουριστικό (ο θεός να το κάνει) θέρετρο για το spring break. Υπέροχο! Έσφιζε ο τόπος από ζωή και νιάτα! Η χαρά του 14χρονου και του 15χρονου. Το μόνο αστείο στην όλη φάση ήταν ένα σκηνικό που έγινε σε ένα flea market την ώρα που έψαχνα να σας πάρω κανα σουβενίρ. Δεν κοιτάτε τα μούτρα σας, μου θέλετε και σουβενίρ, αλλά τέλος πάντων.

Εκεί που χαζεύω έναν πάγκο με δαχτυλίδια, βραχιόλια, μπρελόκ κλπ. αρχίζει να μου μιλάει ο τύπος μέσα από τον πάγκο:



Τον κοιτάω με το γνωστό βλέμμα της αγελάδας και του λέω:

- No entiendo. No hablo bien español. [ = Δεν καταλαβαίνω. Δε μιλάω καλά ισπανικά.]
- Porque?
- Porque soy de Grecia.
- Α, θες να μιλήσουμε ελληνικά;;

Σοκ και δέος! Καλά, το τι ελληνικά μιλούσε ας μην το συζητήσουμε καλύτερα, αλλά εντάξει τη συνεννόησή μας τη βγάλαμε. Μετά μου έκανε δώρο κι ένα κολιέ που με βλέπετε να το φοράω με καμάρι στην επόμενη φωτογραφία:



Βρήκε άνθρωπο να το χαρίσει ο καημένος, αλλά τι να κάνουμε. Δεν ήθελα να του το χαλάσω. Σκέφτηκα προς στιγμήν να του ζητήσω ένα σένιο μπρελοκάκι που μπάνισα, αλλά κρατήθηκα. :p

Αυτά! Για κλείσιμο, σας φύλαξα ένα μηνυματάκι που μου έστειλε μια γκόμενα στο facebook στο οποίο μου ζητάει να της πάω στο Πανεπιστήμιο ένα cd με φωτογραφίες από την εκδρομή στη Mendoza. Έτσι, για να δείτε τι τραβάω με τη γλώσσα εδώ:

"Stef! Please, take the CD to me of mendoza to the university. Before you fence in Your Greece! Tomorrow I deal to the 8.30 of the night in the classroom 500. We meet! Antonela"

Εντάξει κοπελιά, πριν αρχίσω την ξιφασκία στην Ελλάδα μου, θα σου δώσω το cd.

Φιλάκια, τα λέμε από Νοέμβρη μάλλον (με μια μικρή πιθανότητα να ανεβάσω μέσα στο σ/κ αυτό που θα κάνω το σάββατο το πρωί).

take care, you all!!! miss you!!

11 σχόλια:

  1. me exeis kanei na zhleuw trela paliostef!!de 8a guriseis pisw..8a deis ti pa8eis..xaxa

    den mporw na mh sxoliasw omws to "Φυσικά εγώ η βλαχάρα από το Κιλελέρ δεν καταλάβαινα Χριστό τι γίνεται γύρω μου και τι μου λένε."...epitelous file mou to paradexthkes!!den prepei na ntrepesai gia thn katagogh sou stef mou..xaxaxa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέθανα στο γέλιο με το καινούργιο σου κολιεδάκι!!!
    :):):):)
    Ψηφίζω και εγώ υπέρ της αργεντίνικης βραδιάς ΚΑΙ υπέρ νέων post με trivia&photos από τα ταξίδια του Κωστοπούλιβερ!!!
    Φιλιάααααα!!!! ¨Π¨Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαχαααα!!!!Πως φαίνεται ο έμπειρος που κρατάει την πετσέτα!!! Ρε ίδια φωτογραφία πήγατε και βγάλατε!!Χχαχαα!! Να και κάτι χρήσιμο που σου έμεινε από εκέινο το συνέδριο!!!
    Φιλιά!!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαχαχαχαχαχαχα Κοντή, ήμουν σίγουρος ότι θα πεταγόσουν να πεις μαλακία για το Κιλελέρ. Αλλά ξέρω που μένεις! Σου έρχεται ένα δέμα σπίτι σου, να ξέρεις! Αυτή τη φορά δε θα είναι από Κορέα και Βιετνάμ, αλλά από Αργεντινή! Θα τις λατρέψεις τις δράκαινες! :ppp

    Έτσι μπράβο Φωφώ, τώρα μιλάς σωστά! "Ψηφίζεις υπέρ"! Άμα με παρακαλέσεις λίγο ακόμα μπορεί να γράψω κάτι! :ppp

    Για αργεντίνικο φαΐ δεν ξέρω, αλλά μια μεξικάνικη βραδιά θα την κάνουμε σίγουρα! Ας είναι καλά ο Χόρχε! :) Επίσης δεν καταλαβαίνω τον τόνο της φωνής σου μικρή Μεστηγλύκα όταν λες "μόνο κάτι μοχίτο νάιτς"!!! Λίγα σας πέφτουν τα μοχίτος, και δη τα δικά μου που (δεν το λέω επειδή είμαι εγώ) αλλά αντικειμενικά είναι τα καλύτερα στον κόσμο!!!! :ppp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. xaxaxaxaxxaxaxaxaxa Νίκη τώρα είδα το σχόλιό σου!!!! Ο έμπειρος λέει!!! :ppp

    Ήταν πολύ χρήσιμο εκείνο το συνέδριο τελικά όντως!!!! (Μα πόσο είχαμε γελάσει εκείνο το βράδυ!!!) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ps. Σάββατο απόγευμα / βραδάκι τοπική ώρα θα ανεβάσω ένα post bonus!!! stay tuned, this is gonna be good, no kidding!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαχαχαχα, ολόιδια η φωτογραφία!!! Χαχαχαχαχαχα!!! Τώρα πλέον είσαι ένας έμπειρος πετσετοβρωμίκουλας!!! :PPP (κάνεις περήφανους και τους δασκάλους σου :PPP) Το σταυρουδάκι σε πάει Στεφ, και σε φέρνει κι όλας... Σε περιμένω να πάμε για churching! Αν και το να δεις τσόντα με φάλαινες χαλάει λίγο το προφίλ του καλού σαμαρείτη, αλλά ντάξει με κάνα δυο μετάνοιες και προσευχές και ένα μήνα νηστεία θα σαι και πάλι πίσω στον οίκο του Θεού! :PPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. xaxaxaxaxa churching ρε μλκ;;; :ppp

    Σε ευχαριστώ πολύ, εν χριστώ αδελφέ Σιφ! Τα λόγια σου μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Που είναι το post που μας υποσχέθηκες Κωστοπούλιβερ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όπου θέλει είναι, Πεννούλιβερ!!! τι είπαμε για τα ποστ;;;

    (αύριο, το πολύ μεθαύριο, θα το ανεβάσω!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. xaxaxaxaaxaxaxaxaa!!!!!!!!!
    xaxaxaxaxaxxaxa!!!!!!!
    Are stef!!! Zilepsa to stavro sou! se perimenoume!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή