post no.9 - trivia

its been a while. Έλα τώρα που θα γκρινιάξετε κιόλας, διακοπές κάνετε οι περισσότεροι. Το ίδιο κι εγώ θα μου πείτε, αφού η πρακτική είναι για τα μάτια του κόσμου, αλλά εμένα με έχουν βάλει στους μείον 2 βαθμούς, δίπλα από τα παγάκια και τα fish sticks. Μείον 2 βαθμούς φίλος;;; seriously?

Τέλος πάντων, σταματάω τη μίρλα γιατί σε λιγότερο από τρεις βδομάδες θα χαζεύω τις φάλαινες από την ακτή, αφού πρώτα θα έχω επισκεφτεί τη Santa Fe, τη Mendoza και ενδεχομένως το Santiago της Χιλής που είναι δυο τσιγάρα δρόμος από τη Mendoza.

Εάν συνεχίζετε να διαβάζετε και δεν έχετε κλείσει την καρτέλα με τις "περιπέτειες του μαλάκα που μας πρήζει τα αρχίδια με το που πάει και τι κάνει", είπα σήμερα να μοιραστώ μαζί σας μερικά trivia σχετικά με την Αργεντινή. (oh this is gonna be good, i can tell :p)

1. Στα (ο θεός να τα κάνει) ισπανικά που μιλάνε εδώ, δεν υπάρχει β' πληθυντικό πρόσωπο. Ναι. Μπορεί σε όλον τον υπόλοιπο πλανήτη κάποια στιγμή να χρειαστεί να απευθυνθείς σε παραπάνω από έναν άνθρωπο ταυτόχρονα, εδώ όμως δε θεωρούν ότι αυτό συνιστά και διαφορετικό πρόσωπο. Και το γ' πληθυντικό πρόσωπο μια χαρά μας κάνει.

-Εσείς τι δουλειά κάνουν;
-Θέλουν να τους φέρω κάτι; (η σερβιτόρα προς τους πελάτες)
-Τους άρεσε το φαγητό; -Πού να ξέρω κοπελιά;;; Πάνε ρώτα τους.

Ο Στέλιος Κούλογλου αυτοπροσώπως δηλαδής.

2. Αν έχετε δει κάποια αργεντίνικη σειρά στην οποία οι πρωταγωνιστές έπιναν συχνά πυκνά Μάτε (Φωφώ, νομίζω ότι είσαι η μόνη που θυμόταν το μάτε από τηλενουβέλες), προφανώς και πρόκειται για παραποίηση της πραγματικότητας από τους σεναριογράφους. Δεν πίνουν συχνά πυκνά μάτε. Πίνουν μάτε συνεχώς. no kidding. Στην αρχή τρόμαξα όταν τους είδα να το φτιάχνουν μέσα στο εργαστήριο δίπλα από τα τρανζίστορ και τις αντιστάσεις. Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν τίποτα, αφού την ώρα που κινούμασταν με 140 σε έναν κωλόδρομο του στυλ Κιμμέρια-Τοξότες Ξάνθης, η συνοδηγός αποφάσισε να φτιάξει ένα μάτε να πιούμε όλοι μαζί. Α, ναι! Γιατί αυτό είναι το πιο βασικό. Το μάτε δεν το πίνεις μόνος σου. Το μοιράζεσαι. Από το ίδιο ποτήρι. Από το ίδιο καλαμάκι. Με όποιον κι αν είσαι.

Και άντε, άμα είσαι με τους φίλους σου, να το καταλάβω. Αλλά όταν με ρώτησε ο επιβλέπων καθηγητής μου αν θέλω μάτε, δεν κατάλαβα ότι θα το πίναμε από το ίδιο καλαμάκι. for crying out loud, we practically kissed. Τα σαββατοκύριακα παίρνουν παραμάσχαλα τα θερμός και ξεχύνονται στα πάρκα και στις πλατείες για να πιούνε μάτε. Υπάρχουν μηχανήματα στο δρόμο που βάζεις κέρματα και μπορείς να γεμίσεις με ζεστό νερό το θερμός σου.

3. Όταν γνωρίζεις κάποιον για πρώτη φορά, δεν κάνετε χειραψία. Όχι. Τζιζ. Κακό. Του δίνεις ένα φιλί στο μάγουλο. Αλλά προσοχή. Όχι ματς μουτς. Ένα φιλί. Ματς. Τελεία. Το ίδιο κάνεις όταν μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και θέλεις να χαιρετήσεις αυτούς που είναι μέσα. Είκοσι άνθρωποι είναι μέσα; Είκοσι φιλιά θα σκάσεις (φυσικά δεν κοιτάμε άντρες-γυναίκες, όλοι άνθρωποι είναι). Και το ίδιο κάνεις όταν βγαίνεις από αυτό το δωμάτιο και θέλεις να τους αποχαιρετήσεις. Έναν έναν φιλάκι στο μάγουλο. Κι ας ξέρεις ότι θα τους δεις το επόμενο πρωί. Λογικό.

4. Τα φανάρια είναι τοποθετημένα σε λάθος σημείο σε όλες τις διασταυρώσεις. Είναι απέναντι από κει που πρέπει να σταματήσουν τα αυτοκίνητα. Κουλό, αλλά το συνηθίζεις στην πορεία, κι αφού φυσικά έχεις δει δυο τρεις φορές το χάρο με τα μάτια σου. Ορίστε και η απόδειξη:

(δε φαίνεται πολύ καλά, αλλά εστιάστε την προσοχή σας στο δεξί κομμάτι της φωτογραφίας, όπου φαίνεται ένα φανάρι να κοιτάει προς τη λάθος μεριά)


5. Καβλώνουν με την Εύα Περόν. Αλλά λέμε καβλώνουν. Την έχουν κάνει πάρκα, πλατείες, δρόμους, παράδρομους, ποδηλατόδρομους, πεζοδρόμια και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Μόνο σε κασετίνες δεν την έχω δει.

6. Έχουν παντού αλφαχόρ. Κάτι περίεργα yet really tasty μπισκότα. Μιαμ μιαμ.

7. Έχουν γύρω στις 10 εκφράσεις για να σε χαιρετήσουν. que tal, como vas, como andas και πάει λέγοντας. Θα μου πεις, και στα ελληνικά έχουμε πολλές, τι κάνεις, πώς πας, τι λέει, πώς είσαι, αλλά τα ελληνικά είναι η μητρική μου γλώσσα. Εδώ παθαίνω κοκομπλόκο. Κάθε φορά που βλέπω κάποιον από μακριά λέω μέσα μου "σ' έχω πούστη, θα σε χαιρετίσω πρώτος". Αλλά πάντα προλαβαίνουν και με χαιρετάνε πρώτοι. Στο μεταξύ σκύβουν και προς το μέρος μου για το γνωστό φιλί, δώσ' του εμπλοκή ο Στέφανος. "Τι λέω τώρα;;;;" Τι να πεις βρε μαλάκα;; Το Πάτερ Ημών. "Muy bien" είναι η σωστή απάντηση. Και δεν είναι ούτε καν πολλαπλής επιλογής για να μπερδευτείς.

8. Δε μιλάει κανείς αγγλικά. Καλά, ίσως το κανείς να είναι λίγο υπερβολικό, αλλά υπάρχουν παιδιά που κάνουν διδακτορικό και δεν μπορούν να αρθρώσουν ούτε μια πρόταση στα αγγλικά. Κι αυτοί που μιλάνε, έχουν την πιο αστεία προφορά που έχω ακούσει ποτέ!! "Γιου χαμπ κολντ;" Γιατί προφανώς και το "tengo frio" (κατά λέξη μετάφραση "έχω κρύο" και σημαίνει κρυώνω) μπορεί άψογα να μεταφραστεί και στα αγγλικά και να αποδώσει υπέροχα το νόημα. Άι χαμπ κολντ, γιου χαμπ κολντ, έμπριγουαν χαμπ κολντ!

Καταλαβαίνετε τι τραβάω. Οπότε, όταν θέλω να μιλήσω σε κάποιον, του λέω να τα πει αργά στα ισπανικά και του απαντάω στα αγγλικά. Νιώθω σαν τη Μαρούσκα. "Έλα δω μωρή ντροπή της στέπας", "ντα γκασπαζά" ο Στέφανος.

Είχα σκεφτεί κι άλλα trivia, αλλά φυσικά επειδή δε σκέφτηκα να τα σημειώσω κάπου τα ξέχασα. Αλλά και τα 8 που έγραψα καλά είναι. Πάλι σεντόνι βγήκε το ποστ. Πού να ανέβαζα και φωτογραφίες που έλεγα.