24.7.10

post no.4 - on my way

Επιτέλους(;)

Λοιπόν, τέρμα τα ψέματα. Είμαι πολύ high tech. Δεν μπορώ να το αρνούμαι άλλο. Είμαι πάνω στο αεροπλάνο για Λονδίνο και μπλογκάρω ανελέητα. :p Καλά, προς το παρόν σε ένα notepad τα γράφω γιατί λίγο δύσκολο να συνδεθείς στο internet όταν είσαι μερικές εκατοντάδες/χιλιάδες/god-knows-how-many πόδια στον αέρα. Όπως βλέπετε, για την ώρα έχω ενστερνιστεί το αγγλοσαξονικό σύστημα μέτρησης. Σε λίγο με βλέπω να μιλάω για το πόσα γαλόνια νερό έχω κατεβάσει και να οδηγάω ανάποδα.


Κουράστηκα. Σας κλείνω προς το παρόν. Είπαμε high tech αλλά είμαι και με τέσσερις ώρες ύπνο και έχω μπροστά μου κοντά στις 24 ώρες ταξίδι. Ελπίζω να σας ποστάρω αυτή τη μαλακία από Λονδίνο.

_______________________________________________________________

Ω μάνα γλυκιά. Και μου το είπε η τρελή Αγγλίδα που καθόταν δίπλα μου στο αεροπλάνο (η οποία είναι παντρεμένη με Έλληνα και μένει στον Πολύγυρο- big story, i'll tell u later about her) ότι το να περάσεις τους ελέγχους εδώ is no piece of cake. Έχω ξανάρθει Λονδίνο, αλλά τόσο κουλές δεν ήταν. Οι τύπισσες δεν την παλεύογλου. Βγάζω ζώνη, τα κέρματα από την τζέπη (a tribute to mary), αφήνω το σακίδιο στον πάγκο και καθώς βγάζω το laptop από μέσα, μου αρπάζει ο μαλάκας το μπουκαλάκι με νερό που είχα μέσα.

Right, του λέω, i had totally forgotten i had this. Could i please drink this up? τον ρωτάω με ένα χαμόγελο ως τα αρχίδια.

Not anymore, μου λέει.

Λογικό. Θα ήταν τουλάχιστον τρομοκρατική ενέργεια κάτι τέτοιο.

Take off your shoes, συνεχίζει.

Το βρήκες, φίλε. Κάτω από τον ανατομικό πάτο τό 'χω το πράμα. Και είναι πολύ καλό. Καλαματιανό.

for the love of god δηλαδής κουκλίτσες μου. Και δεν μπορώ να εντοπίσω και το hot-spot. Συνεχίζω την εξιστόρηση από Μαδρίτη τώρα. Ελπίζω εκεί να εντοπίσω το hot-spot. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Εγώ δεν ξέρω τι σειρά πεθαίνω, αλλά θα πεθάνω σίγουρα αν δε βάλω κάτι στο στόμα μου. Πάω να δω τι sandwich μου έφτιαξε η Μαίρη. Γιατί φυσικά δε θα μπορούσα να έχω φύγει από το σπίτι χωρίς κάτι φαγώσιμο στην τσάντα. Από βδομάδα λογικά θα αρχίσει να στέλνει και τα τάπερ. Σας κλείνω, φιλιά!

______________________________________________________________

Estoy en Madrid. Καλά το είπα; god knows. Δεν μπορούσα να πετάω από Σουηδία; Εδώ όλοι μιλάνε Ισπανικά. Θα μου πείτε, στη Μαδρίτη είσαι βρε μαλάκα, τι θες να μιλάνε; Σουαχίλι; Αλλά μου μιλάνε όλοι Ισπανικά και μετά με κοιτάνε με το βλέμμα της αγελάδας. Καλά, προφανώς και το δικό μου βλέμμα δεν απέχει πολύ, αλλά εγώ δικαιολογούμαι. Δε σας καταλαβαίνω. Ούτε εσένα στον έλεγχο διαβατηρίων με το χιουμοράκι για κάτι internacional που μάλλον αναφερόσουν στο ΔΝΤ, ούτε εσένα που σου πλήρωσα τα toblerones (i know, u envy me. and u should) :p

Αλλά δε φταίνε κι αυτοί οι καημένοι. Είναι το latin vibe που εκπέμπω και με περνάνε όλοι για λατίνο εραστή. Τό 'χω αυτό που να μην τό 'χα. Fuck.

Φυσικά, επειδή οι 28 ώρες ταξίδι δεν ήταν από μόνες τους αρκετές, είπαν να καθυστερήσουν λίγο την πτήση για buenos aires. Έχει ήδη μισή ώρα καθυστέρηση και μας είπαν ότι παίζει να καθυστερήσει κι άλλο. Εγώ δεν κατάλαβα τι είπαν βέβαια, το είδα στο βλέμμα της γιαγιάς που κάθεται δίπλα μου. Poor granny.

Αυτά τα νέα μου ως τώρα. Θα σας έλεγα για την τρελή Αγγλίδα που γνώρισα στην πτήση για Λονδίνο αλλά ψιλοβαριέμαι. Θεά η τύπισσα, ας είναι καλά που είχα κάποιον να μιλήσω, δεν ξέρω αν θα άντεχα αλλιώς. Η γκόμενα δεν έπαιρνε το λεωφορείο να πάει εκεί που ήθελε για να μου κάνει παρέα. Γαμάτη.

Αυτά. Θα βάλω να ακούσω το feliz navidad τώρα για να συνηθίσω να ακούω Ισπανικά. Μπράβο μαλάκα, ωραίο τραγούδι βρήκες. Prospero ano y felizidad. Τρελός στίχος ξέρω, αλλά πραγματικά αν ακούσω άλλη Shakira θα αρχίσω να ξερνάω ponchos αριστερά δεξιά.

5 σχόλια:

  1. Επιτέλους μαθαίνουμε νέα σου μέσω του μπλογκ, γιατί, συγγνώμη κιόλας, αλλά το να μας πάρεις τηλέφωνο για να ρωτήσεις ποια φωτογραφική ν'αγοράσεις και μετά να το κλείσεις δεν είναι τρόπος επικοινωνίας...sorry!

    Όσον αφορά τα ισπανικά σου, δεν θα συγχιστώ που αφιέρωσα πέντε ώρες από τη ζωή μου για να σου δώσω τα φώτα μου και τελικά ανακαλύπτω ότι δεν έπιασαν τόπο :ppp

    το κουνάβι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Lucia (μιας και είσαι στην Αργεντινή :P)25 Ιουλίου 2010 στις 8:46 π.μ.

    το είδα στο βλέμμα της γιαγιάς που κάθεται δίπλα μου?
    χαχαχαχαχαχαχαχα :):):)

    Γιώτα και εσάς σας πήρε για τη φωτογραφική?Τι γέλιο!

    Τώρα που την πήρες, κάθε μέρα και ένα post θέλω!

    P.S Οι γονείς μου δεν αλλάζουν γνώμη με τίποτα!Τώρα μου πετάνε στη μέση και τα μαθήματα! Αφού έβαλα μέχρι και τα κλάματα από τα νεύρα μου και γυρνάει και με λέει ο Πέννας : "και εγώ κλαίω,αλλά μόνος μου το βράδυ!".Θα με σκάσουν!!!

    Φιλιάαααααααααααα!!!!!! :):):):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κουνάβιιιι!!!! No, ok, to be fair, my spanish is much better than i think it is. and it's getting better by the day. Βέβαια, κωλομπερδεύομαι, ο εγκέφαλός μου κοντεύει να ανατιναχτεί από το ζόρι (καλά, για τον κώλο μου ούτε κουβέντα). Σε λίγο με βλέπω να μιλάω Αγγλο-Γερμανο-Ισπανο-Ελληνικά να τελειώνω.

    Έλα δε θέλω μαλακίες για τη φωτογραφική!! Έπαθα κοκομπλόκο με τις τόσες επιλογές. Και έπρεπε και να μιλήσω και ισπανικά. for crying out loud.

    Σήμερα βγήκα πρώτη μέρα με τη φωτογραφική αλλά δεν ξέρω αν θα ανεβάσω φωτογραφίες. Μπορεί να σας στείλω κανένα email με φωτογραφίες but it depends.

    Γλύκα, σταμάτα να ζηλεύεις και πάρε την αδερφή σου και ελάτε!!! Δε θα θέλει να φύγει η μικρή φούτσκα, στο λέω!!!

    ps. by the way, κουνάβι, that kind of attitude wont get u a gift. (just kidding, already got u one) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στεεεεεεεεφ..... Λατίνε εραστή! Μεγάαααλο το ταξίδι σου βλέπω...
    Λοιπόν, δε θέλω να σε καταπιέσω, αλλά αυτό που θα κάνεις είναι να ανεβάζεις τουλάχιστον από ένα ποστ την ημέρα! Και επιτέλους ανέβασε καμιά φωτογραφία! Όλους μας πήρες για τη φωτογραφική μηχανή τηλέφωνο, να μη δούμε και το βγάζεις??? Παλιοστεεεεφ...... Οι τελίτσες μπαίνουν για ευνόητους λόγους που μόνον εκλκτοί μπορούν να το καταλάβουν... ¨ΠΠΠΠΠΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Lucia (μιας και είσαι στην Αργεντινή :P)26 Ιουλίου 2010 στις 1:02 μ.μ.

    ¨ΠΠΠΠΠΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή